Oλα μας τα πλουτη,η αγαπη ετουτη..
Δεν ειχαμε αναγκη τα μεγαλα λογια ποτε..Οχι εμεις..Ωραιοι ως ανθρωποι σεριανιζουμε καιρο στα καντουνια του χρονου..Με αγκαλιες γεματες,με αληθειες βουνα ολακερα,με δακρυα στραγγισμενα απο το ειναι μας,με τον ιδρωτα μας για κερασμα..Εμεις κοιταζομαστε καταματα και ουρλιαζουν οι ματιες μας αγαπη,σεβασμο στον συνανθρωπο,αλληλεγγυη..Φτανει ενας καφες και δυο τσιγαρα το πρωι οταν ολα εχουν τελειωσει..Πανακριβη αμοιβη..Αν δεν το εχεις νιωσει ολα αυτα σου φαινονται κινεζικα..Ολα μας τα πλουτη η αγαπη ετουτη..
Τα χρονια περασαν,μοιραια μας προσπερασαν..Πεντε τερμινα μετραμε..Και η κλεψυδρα ακομα να αδειασει..Σε πεισμα καιρων και ανθρωπων καλα κρατουμε ακομα..Η λιμνη μας μεγαλωσε,θαλασσα εγινε και το σκαρι που κουβαλα πανω του ενα τσουρμο παλαβους οπως ο γραφων εχει μαθει πια σε φουρτουνες..Πολλα τα λαθη μας,αλλα διαολε ποιος επεσε στη φωτια χωρις να καει..Αλλαξαν τα παντα κι ολα ιδια εμειναν..Νεος καπετανιος,πληρωμα το ιδιο..Και το σκαρι μας να σπαει τα κυματα..
Στα μερη τα γνωστα ξαναβρεθηκαμε,περασαμε τα χερια στους ωμους,εμεις οι λιγοι κι εκλεκτοι,και δωσαμε παλι τον καλυτερο εαυτο μας..Διχως φτιασιδια,διχως λουσα,διχως τυμπανοκρουσιες..Καθαρια,ξαστερα,ντρεντα..
Οταν οι λεξεις στερευουν σειρα παιρνουν οι θυμησες..
Ακροβατωντας παντα στα ορια της λογικης και της τρελας..
Οι χοροι κρατουν ακομα..Για οσο..
Καρδια εχουμε,ψυχη μας περισσευει..
Κι οχι δεν καταλαβαινουμε,δεν ξερουμε που πατουμε και που πηγαινουμε..
Να ειμαστε γεροι,παντα να ανταμωνουμε και να ξεφαντωνουμε..
Rio Belafonte