Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Αγαπητοί συγχωριανοί και φίλοι με χαρά σας ανακοινώνουμε την διοργάνωση εκδρομής από τον Σύλλογό μας που θα πραγματοποιηθεί στις 10 Μαρτίου 2012  ημέρα Σάββατο με προορισμό την πανέμορφη πόλη των Καλαβρύτων το χιονοδρομικό της κέντρο και την Αγία Λαύρα.

Ένα λεωφορείο θα αναχωρήσει από την πλατεία Καραΐσκάκη στις 07΄00 το πρωί του Σαββάτου (10-03-2012) 
και ένα λεωφορείο θα αναχωρήσει από την Γουριώτισσα την ίδια ώρα και ημέρα (Σάββατο 7'00 π.μ. 10-03-2012)

Η μεταφορά είναι δωρεάν προσφορά του Συλλόγου μας.
Ο Σύλλογος μας διαθέτει και οικονομική πρόταση για φαγητό στα Καλάβρυτα χωρίς αυτό να δεσμεύει κανέναν.

Για να δηλώσετε συμμετοχή μπορείτε να επικοινωνείτε με τα παρακάτω τηλ.
1) Τσούτσας Απόστολος...6937 207920
2) Μπίκας Νικόλαος..........6945 312109
3) Κώστας Δημήτριος........6974 587797
4) Γκόντας Δημήτριος........6973 041263
5) Καραίσκος Γεώργιος.....6948 112646
6) Τσούτσα Ευαγγελία........6936 154030
7)Αργύρης Θεόδωρος.........6974 226198

Να μας έχει ο Θεός γερούς πάντα ν`ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε...



Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Ο φυσικός τρόπος να καθαρίσει η καμινάδα σας.

 Το κρύο έφερε χιόνι και πολλά κούτσουρα στο τζάκι....μην ανησυχείτε όμως μόλις κάηκε το υλικό του εσωτερικού της καμινάδας έσβησε...άντε και του χρόνου με υγεία...


Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

ΓΟΥΡΙΩΤΙΣΣΑ ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΜΠΑΡΜΠΑ-ΝΙΣΣΟΥ (αρχείο Αναστάσιος Β. ΚαραΪσκος)

Οκτώβριος του 1989 τρείς φίλοι τα πίνουν στο καφενείο του Μπαρμπα-Νίσσου.
 Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός

σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει
μα εσύ σε λίγο δε θα βρίσκεσαι εδώ
Κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με τη σκόνη...

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΚΛΑΨΩ ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΦΟΒΗΘΩ



Μου λεν αν φύγω από τον κύκλο θα χαθώ
στα όρια του μοναχά να γυροφέρνω.
Και πως ο κόσμος είν' ανήμερο θεριό
κι όταν δαγκώνει εγώ καλά είναι να σωπαίνω.
Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ
μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω.
Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό
είμαι μικρός, πολύ μικρός για να τ' αλλάξω.

Μα εγώ μ΄ ένα άγριο περήφανο χορό
σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω.
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,
θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.

Μου λεν αν φύγω πιο ψηλά θα ζαλιστώ
καλύτερα στη λάσπη εδώ μαζί τους να κυλιέμαι.
Και πως αν θέλω περισσότερα να δω,
σ' ένα καθρέφτη μοναχός μου να κοιτιέμαι.
Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ
μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω.
Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό
είμαι μικρός πολύ μικρός για να τ' αλλάξω.

Μα εγώ μ΄ένα άγριο περήφανο χορό
σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω.
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,
θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ
                                    

                                                       
 

                                           

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012


Ήταν κάποτε παλιά ένας αφέντης με φλουριά
που 'χε σκλάβο με μυαλό μα δεν του βγήκε σε καλό
είχε ξεσηκώσει κι άλλους αχ τι μπελάς για τους μεγάλους
ο αφέντης απειλούσε και ο σκλάβος τ' απαντούσε

Κι αν δεμένο και δαρμένο διατάξεις να με φέρουν
κι απ' τα βάσανα πεθάνω τι θα χάσεις σκέψου
πρώτα πρώτα μια για πάντα ένας άνθρωπος θα λείψει
κι όσα τώρα μου φορτώνεις όλα εσύ θα φορτωθείς
τι θα χάσεις σκέψου
Κι όχι κέρδος πως θα βγάλεις με την πράξη σου αυτή
μια και μυστικό κανένα από μένα δε θα μάθεις
τι θα χάσεις σκέψου

Καλοσκέφτηκε ο αφέντης κάτσε του λέει να τα πούμε
τι να πούμε λέει ο σκλάβος τίποτα τώρα δεν ακούμε
τη σκλαβιά μου λύνοντας καλόπιασέ με, το κοινό συμφέρον δες
το χρυσάφι σου χαρίζω προτιμώ τη λευτεριά
Στο κάτω κάτω της γραφής γιατί να είμαι σκλάβος
τα παιχνίδια των θεών να τα πληρώνω εγώ
στο κάτω κάτω της γραφής γιατί να είμαι σκλάβος

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012


Πέτρες βγήκαν στα χωράφια στις αυλές χορτάρια
πού 'ναι τώρα τα κορίτσια πού 'ν' τα παλικάρια

Ρημάξαν τα χωριά μας μανούλα μου καλή
σκορπίσαν τα παιδιά μας σε δύση κι ανατολή

Άσε τις φωτογραφίες που καημούς ξυπνάνε
όσο και να τις κοιτάζεις δε σου απαντάνε

Ρημάξαν τα χωριά μας μανούλα μου καλή
σκορπίσαν τα παιδιά μας σε δύση κι ανατολή
Ίσως να έγινα κι εγώ ό,τι ακριβώς μισούσα
να φτύνω γέλια ψεύτικα να βγάζω το καπέλο
χειροκροτώντας δυνατά αυτά που δεν μασούσα
και να πουλάω παρηγοριές πίσω από μαύρο βέλο.

Μπορεί να έμοιασα κι εγώ σ' αυτούς που κυνηγούσα
να στήνω δόκανα παντού να μη σε πλησιάζουν
να κάνω κόλπα πονηρά για τα δικά σου λούσα
αλλά να βγάζω το σκασμό όταν θα σε βιάζουν.

Μπορεί να φίλησα κι εγώ εκεί που είχα φτύσει
και να δικαιολογήθηκα πως ήμουν υπεράνω
δήθεν κακίες δεν κρατώ κι ας μ' έχετε φυσήξει
σαν το κεράκι το ροζέ στην τούρτα πάνω πάνω.

Μπορεί να πούλησα κι εγώ κάτι απ' την ψυχή μου
αφού μου τη ζητήσανε γιατί να μην κεράσω
μόνο που είχα πρόβλημα αν ήταν στην τιμή μου
ή μου την κλέψανε κι αυτή μ' έναν κρυμμένο άσσο

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Ήρθε ο βουλευτής στο χωριό, βόλτες από κει και από δω
μοιράζει υποσχέσεις στους αγρότες,
θα σας γλιτώσουμε από τη δυστυχία,
νερό θα φέρουμε θα φτιάξουμε σχολεία
κι όσο για τα φτωχά κορίτσια σας γαμπρούς εμείς θα βρούμε.

Γεια και χαρά σας βρε πατριώτες
και εμέ οι παππούδες μου ήταν αγρότες γεια σας.

Ήρθε ο βουλευτής στο χωριό βόλτες από κει και από δω
μοιράζει υποσχέσεις στους αγρότες,
θα γίνει αύξηση τιμής των προϊόντων,
θα αυξηθούν και οι συντάξεις των γερόντων,
νοσοκομεία θα σας χτίσουμε οι εκλογές ζυγώνουν.

Γεια και χαρά σας βρε πατριώτες
και εμέ οι παππούδες μου ήταν αγρότες γεια σας.

Μπήκε ο βουλευτής στη βουλή βόλτες από δω και από κει
θρονιάστηκε σαν διάνος στην Αθήνα
και μην τον είδατε το φίλο τον λεβέντη
απ' το χωριό μας δεν περνάει ούτε για γλέντι
και όσα μας είχε τάξει ήταν λαγοί με πετραχήλια.

Γεια και χαρά σας βρε πατριώτες
και εμέ οι παππούδες μου ήταν αγρότες γεια σας.
Απρίλη, στην Αργαλαστή
πιάσαν το Λιόντα το ληστή,
που είχε τα χέρια τέσσερα,
τα πόδια δέκα τέσσερα
κι έβλεπε κι απ' την πλάτη
μ' ένα μεγάλο μάτι.

Τι φταίει που 'γινες ληστής;
ρώτησε ο δικαστής.
Φταίει που 'χα χέρια τέσσερα
και πόδια δέκα τέσσερα,
μα πιο πολύ το μάτι,
που έβλεπα απ' την πλάτη.

Δεν είχε κάνει φονικά,
μήτε χρωστούσε δανεικά.
Μόνο που αυτό το μάτι,
αυτό πίσω από την πλάτη του,
τήραε τον αγά τον ψεύτη,
τον κοτσάμπαση, τον κλέφτη

Πες τους ρε φίλε πανουργιά,
(ορέ) έχω εις στον πούτσον μου βιολιά,
έχω και τουμπερλέκια
κι όπως γουστάρω τα βαρώ
και σπάω τα ζεμπερέκια.

Όταν γυρίσω θα τους γαμήσω
και αν αργήσω δώσ' τους κι αυτό,
είναι τ' αρχίδια μου τα δυο.

Όπως στα λέω να τους τα γράψεις,
όπως στα λέω να τους τα πεις,
Καραϊσκάκης σεβνταλής,
Καραϊσκάκης μπεσαλής.

Καραϊσκάκης γεια χαρά,
γεια σου ρε γέρο του Μοριά
και γεια που σ' αγαπάνε.
Γεια τους που δε λυγίζουνε
και που δεν προσκυνάνε.

Λένε για μένα τα καρακόλια,
άκου τι λένε να μη γαμεί,
μίλα κι εσύ ρε Θοδωρή.

Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις,
όπως τα λέμε να τους τα πεις,
Καραϊσκάκης, Θοδωρής.